Laten we eens kijken naar een wereldwijde trend waar het voortbestaan van autocratisch leiderschap belangrijker is dan ideologische afstemming.
In juni 2024 bracht de Russische president Vladimir Poetin een opmerkelijk bezoek aan Noord-Korea, zijn eerste reis daarheen in 24 jaar. Dit bezoek benadrukt de verdiependebanden tussen de twee “naties,” gedreven door wederzijdse strategische belangen en een gedeeld idee van “verzet tegen westerse dominantie.”
Poetins bezoek aan Noord-Korea kan om verschillende redenen strategisch belangrijk zijn. Het is voornamelijk een zet om de geopolitieke positie van Rusland te versterken te midden van toenemende internationale isolatie vanwege het voortdurende conflict in Oekraïne. Het bezoek onderstreept een wederkerige relatie: Noord-Korea biedt militaire steun aan Rusland, terwijl Rusland technologische en economische bijstand verleent aan Noord-Korea.
Noord-Korea is beschuldigd van het leveren van artilleriegranaten en raketten aan Rusland, die cruciaal zijn voor de Russische militaire inspanningen in Oekraïne. In ruil daarvoor zal Rusland naar verwachting de raket- en satellietprogramma’s van Noord-Korea verbeteren, wat essentieel is voor de militaire ambities van Pyongyang. Deze samenwerking gaat niet alleen over militair materieel, maar strekt zich ook uit tot economische en technologische domeinen, aangezien beide naties de verpletterende effecten van internationale sancties proberen te omzeilen.
Autoritaire Allianties
De groeiende samenwerking tussen Rusland en Noord-Korea weerspiegelt een breder patroon onder autoritaire regimes. Landen als Rusland, Iran, China, Venezuela en Wit-Rusland, ondanks hun verschillende culturele en ideologische achtergronden, delen een gemeenschappelijk doel: het behoud van hun regimes en de consolidatie van macht door hun leiders.
Deze “Anti-Pensioen Liga” wordt niet gebonden door gedeelde waarden of ideologieën, maar door de praktische noodzaak om elkaars regimes te ondersteunen in het licht van druk van de beschaafde wereld.
Leiders als Poetin, Kim Jong Un, Xi Jinping en Ali Khamenei zijn vastbesloten om hun heerschappij voor onbepaalde tijd te handhaven. Deze drang naar een levenslange ambtstermijn bevordert sterke allianties tussen deze regimes. De genoemde landen zijn verenigd in hun verklaarde verzet tegen wat zij zien als “westerse pogingen om een wereldorde op te leggen” die hun soevereiniteit en politieke systemen bedreigt. De allianties bieden praktische voordelen, zoals militaire hulp, economische partnerschappen en technologische uitwisselingen, die deze regimes helpen om externe druk te weerstaan en interne stabiliteit te behouden.
De Gevolgen
De gevolgen van deze allianties zijn verstrekkend. Ten eerste vormen ze een aanzienlijke uitdaging voor internationale inspanningen om de proliferatie van wapens tegen te gaan en wereldwijde sancties af te dwingen. De samenwerking tussen Rusland en Noord-Korea ondermijnt bijvoorbeeld rechtstreeks de sancties van de Verenigde Naties die zijn ontworpen om de raket- en nucleaire capaciteiten van Noord-Korea te beperken. De alliantie van Rusland met Iran is een andere hoeksteen van deze coalitie. Beide landen ondersteunen het Assad-regime in Syrië en engageren zich in militaire en economische samenwerking om westerse sancties te omzeilen. Deze samenwerking is in de afgelopen jaren versterkt, waarbij Rusland militaire technologie levert en Iran drones en ander militair materieel verstrekt. De relatie tussen China en Rusland is wellicht de meest significante binnen de Anti-Pensioen Liga. Beide landen verzetten zich, in zekere mate, tegen de internationale orde en werken uitgebreid samen op militair en economisch gebied. Deze samenwerking is van vitaal belang voor Rusland, aangezien het steeds meer geïsoleerd raakt. Kleinere staten zoals Wit-Rusland en Venezuela spelen ook cruciale rollen in dit netwerk. Wit-Rusland, onder leiding van Alexander Loekasjenko, heeft de oorlog van Rusland in Oekraïne gesteund, terwijl Venezuela een strategische voet aan de grond biedt in Latijns-Amerika. Beide naties ontvangen aanzienlijke economische en militaire steun van Rusland, wat helpt hun regimes in stand te houden.
De EU moet rekening houden met deze Anti-Pensioen Liga in haar defensiebeleid. De samenwerking tussen Rusland en Noord-Korea omvat bijvoorbeeld militaire steun die conflicten met NAVO-bondgenoten zou kunnen escaleren. Verhoogde militaire samenwerking tussen autoritaire staten kan leiden tot het gebruik van meer geavanceerde en gevaarlijke wapens in oorlogsgebieden zoals Oekraïne.
Conflicten die door deze allianties worden gedreven, resulteren vaak in humanitaire crises, wat leidt tot golven van vluchtelingen die asiel zoeken in Europa. De EU heeft robuuste immigratiebeleid nodig om deze toestroom menselijk en effectief te beheren, terwijl ook de oorzaken van migratie worden aangepakt door stabiliteit en mensenrechten te bevorderen in conflict- of oorlogsgebieden.
De Anti-Pensioen Liga vormt een directe bedreiging voor democratie en mensenrechten wereldwijd. Deze regimes steunen elkaar bij het onderdrukken van dissidenten, het controleren van media en het schenden van mensenrechten. De EU, als voorstander van democratische waarden, moet haar inspanningen versterken om het maatschappelijk middenveld en democratische bewegingen binnen deze landen te ondersteunen. Bovendien moet ze diplomatieke en economische instrumenten benutten om deze regimes verantwoordelijk te houden voor mensenrechtenschendingen.
Verder duiden deze allianties op een verschuiving naar een meer multipolaire wereldorde, waar autoritaire regimes steeds assertiever worden in het trotseren van internationale normen en instellingen. Deze heroriëntatie heeft het potentieel om regio’s te destabiliseren, zoals te zien is in de verhoogde spanningen op het Koreaanse schiereiland en de langdurige oorlog in Oekraïne.
Nawoord
De Anti-Pensioen Liga vertegenwoordigt een aanzienlijke uitdaging voor de mondiale democratische orde. Door elkaar te ondersteunen, kunnen deze regimes aan de macht blijven ondanks interne en externe druk. Dit netwerk stelt hen in staat om democratische hervormingen te weerstaan en oppositie te onderdrukken, wat wereldwijde inspanningen om democratie en mensenrechten te bevorderen ondermijnt. De EU en haar bondgenoten moeten waakzaam en proactief blijven in het tegengaan van deze invloeden door middel van gecoördineerd internationaal beleid en steun voor democratische instellingen wereldwijd.
Poetins bezoek aan Noord-Korea is een strategische manoeuvre die de versterking van de banden tussen twee autoritaire regimes benadrukt, gedreven door wederzijdse belangen in het behouden van hun macht en het weerstaan van westerse invloed. Dit bezoek maakt deel uit van een groter patroon van samenwerking tussen vergelijkbare regimes, en onderstreept een wereldwijde trend waarbij het voortbestaan van autocratisch leiderschap belangrijker is dan ideologische afstemming. Het begrijpen van deze dynamiek is cruciaal voor het ontwikkelen van effectieve strategieën om de uitdagingen aan te pakken die worden gesteld door deze “anti-pensioen liga” van levenslange heersers.
#TeamMarta
Referenties:
- Deutsche Welle. Putin arrives in North Korea for first visit in 24 years
- Deutsche Welle. North Korea’s Kim and Russia’s Putin sign partnership treaty
- Independent. Putin to visit North Korea for first time in 24 years
- Deutsche Welle. North Korea: Why is Kim Jong Un eager to welcome Putin?
- Euro News. Putin and Kim Jong Un vow to protect each other if attacked
- Independent. Putin says Russia and North Korea ‘ready to confront ambition of West’ as he arrives for rare visit
- Politico. Putin and Kim pledge ‘mutual assistance’ against ‘aggression’ in colorful visit
- Euro News. North Korea says Putin could visit at an ‘early date’ amid US tensions
- Euro News. Russian President Vladimir Putin praises Pyongyang as he goes on rare North Korea visit
